Hoewel ik hem nog niet gezien heb is hij vandaag aangekomen, onze grote vriend Santiago waarvan het niet helemaal zeker was of hij vandaag zou komen. :-) Ook is George aangekomen. Ik weet het, het klinkt niet erg Duits maar dat is hij wel.

Goed, wat heb ik de afgelopen dagen gedaan?

De avond van de vorige blog ben ik uit eten geweest met school. Een heerlijk vier gangen menu voor 16 euro. Net aan de andere kant van de Arno. Later wat gaan drinken met een stel meiden, een australiaanse, een zwitserse, een oostenrijkse, een peruaanse en een duitse. Als je dit ziet en het lijstje dat ik in mijn vorige berichtje opgesomd heb over wat voor nationaliteiten er in mijn klas zitten, kun je concluderen dat ik nog niet echt veel Italianen ken. Maar goed, dat doet er niet echt toe. Het gaat erom dat het hier echt super gezellig is. Je leert inderdaad gewoon heel veel mensen kennen. Het enige nadeel vindt ik wel dat de mensen die ik leer kennen vaak met 2 weken of een maand alweer vertrekken. Het feit dat er veel mensen maar kort zijn draagt niet bij aan het écht leren kennen van die mensen, er ontstaat geen echte 'groep'. Ook op reguliere scholen duurt het langer voordat je mensen echt kent. Ik weet dat ik, wanneer ik in een vreemde omgeving ben, me wel eens probeer 'te binden' aan andere mensen waarvan ik dan na twee weken denk: 'wie is dit? vindt ik jou wel aardig?'. Wat ik dus eigenlijk zeg is dat ik het jammer vindt dat ik niet altijd de tijd zal hebben om mensen te vinden waar ik echt om zal gaan geven, en die dus blijvende contacten worden.

Wat betreft school ga ik wel lekker. De grammaticalessen zijn voor mij op niveau en ik kan ze goed volgen. Het enige jammere is dat mijn docent zo achterlijk langzaam spreekt. De communicatielessen zijn wat lastiger. Mijn docent gaat door op de grammatica die die ochtend is gegeven. Aangezien ik voor grammatica in een andere klas zit dan mijn mede conversatiegenoten heb ik de theorie vaak niet meegekregen. Dat is dan dus dubbel zo hard werken maar het is wel heel leuk.

Vandaag konden we bij een restaurant proeven van oude etruskische wijn. Mijn mening: niet echt geweldig. Het smaakte een beetje naar een combinatie van glühwein en sangria. Kijk zelf maar wat je daar van vindt, ik hoor het graag.

Wat trouwens wel opvallend is is dat alle mensen dinsdag nog zo hun best deden om italiaans met elkaar te praten waar het vanmiddag een mengelmoes was van alle mogelijke talen. Iedereen heeft zijn hoofd zo vol zitten van die verschillende talen. Landgenoten spreken vaak hun eigen moedertaal, waar mensen ook nog vaak engels praten met mensen die niet zo goed Italiaans kunnen. Ook horen we allemaal nog wat andere talen om ons heen die we herkennen.

Om vanmiddag als voorbeeld te nemen: Ik denk in het Nederlands (logisch toch?) vervolgens zeg ik wat in het italiaans tegen een Duitse. Op het moment dat ik een woord niet begrijp ga ik voor dat woord over op Engels. Zij geeft mij daarna, in het Duits denkend, een langzaam Italiaans antwoord waar ook Spaanse woorden in zitten omdat ze Spaans spreekt. Als ik het antwoord niet begrijp komt er een Engels/Duits antwoord. Dus wat er uiteindelijk per zin in mijn hoofd terecht komt per vraag/antwoord zijn Nederlandse, Italiaanse, Engelse, Duitse en Spaanse woorden. Dat is best vermoeiend, probeer het maar eens.

Ik daag jullie uit! Probeer een dag lang in een taal te praten die je op school gehad hebt op Engels en Nederlands na. Als je iets niet weet probeer je het eerst in de gekozen taal uit te leggen. Als dat niet lukt ga je naar een andere taal die je beheerst behalve het Nederlands om te proberen het nog een keer uit te leggen. Dan maar hopen dat ze het begrijpen.

De nog leukere variatie is de volgende: Doe wat hier boven staat met twee personen in dezelfde taal terwijl je allebei de gekozen taal niet heel goed beheerst.

Goed dat was het voor vandaag.

Ik weet het, het is best saai wat hier boven staat maar ik ga proberen vaker met uitdagingen te komen. Het wordt tijd dat dit blog eens vorm krijgt en dat het niet alleen een plek van saaie verhaaltjes van mij wordt.

Dus vanaf nu: Minimaal een keer per week daag ik jullie uit. Probeer het, en ik hoor graag jullie reactie.

Als er weer wat nieuws is horen jullie het!